Hester kwam al eerder langs in Avonturiers aan het woord. Ze woont samen met haar hond Lady in haar omgebouwde buscamper. Met z’n tweeën reizen ze door Frankrijk en ontdekken de mooiste omgevingen. Doordeweeks werkt Hester vanuit haar bus en in de weekenden ontdekken Lady en zij de omgeving waar ze op dat moment geparkeerd staan. En dat was in september Corsica!
Lees in dit verhaal hoe dat was en hoe je Corsica bereikt met een hond.
“Lady en ik wonen sinds juli 2020 in onze zelfgebouwde camperbus. Waar de meeste ‘vanlifers’ na een tijdje een flink aantal landen kunnen afvinken, reizen wij eigenlijk maar door één land: Frankrijk. Ik ben namelijk – ik geef het toe – een Frankrijk-gekkie. Alles eraan vind ik leuk. Ons doel: kijken waar in Frankrijk het het leukst is, zodat we daar een huis kunnen kopen als we het reizen in de bus zat zijn.
Er was één deel van Frankrijk waar ik al járen heen wilde en wat er nooit van kwam: Corsica. Dit jaar heb ik deze droom waargemaakt. Op 1 september stonden we in alle vroegte klaar in Toulon om de boot op te rijden.”
In de serie ‘Avonturiers aan het woord‘ vertellen mensen over de avonturen die zij met hun hond hebben beleefd. Van hiken en kamperen tot kanoën en camperen: ervaren en beginnende avonturiers vertellen hoe zij de voorbereiding hebben aangepakt, wat er goed/niet goed ging en wat ze de volgende keer anders zouden doen. Laat je inspireren en begin met dromen over het volgende avontuur met je hond!
Niet meer druk, nog wel lekker weer
In ruim drie weken hebben we een rondje over het eiland gereden. Ik moest in het begin enorm wennen, want het voelt helemaal niet als Frankrijk! De locals vinden zelf ook niet dat ze bij Frankrijk horen.
Anyway, september bleek echt een hele fijne maand om op Corsica rond te reizen. Het drukste seizoen is over, en het is nog steeds heel erg lekker weer. Een beetje te warm eigenlijk zelfs, als je het leuk vindt om actieve dingen te doen met een hond die niet super goed tegen warmte kan (zoals een beetje uitdagende wandelingen :-))
Hondvriendelijk eiland
Verder bleek Corsica echt verrassend hondvriendelijk! We zijn het hele eiland rondgegaan en op geen enkel strand en in geen enkel natuurgebied waren honden verboden. Op terrasjes, in restaurants en op campings: overal was Lady welkom.
De Corsicanen zijn een nogal vrijgevochten volkje en ze hebben het niet zo op regels en verboden, en misschien dat er daarom ook nergens borden staan dat honden aangelijnd moeten blijven of dat er andere voorwaarden gelden. Uiteraard moet je wel je gezonde verstand gebruiken: er lopen veel dieren (vee) los rond op het eiland (geiten, koeien, varkens). Je moet er uiteraard wel voor zorgen dat je hond geen problemen of overlast veroorzaakt.
Zoeken naar slaapplekken
Het vinden van fijne wildkampeerplekjes bleek lastig, want die zijn vrij schaars als je het vergelijkt met vasteland-Frankrijk. Ook zijn ze vaak lastig bereikbaar en de locals zijn ook niet erg happig op wildkampeerders. Je moet dus zorgen dat je niet zichtbaar bent vanaf de weg, anders word je ’s nachts zeker wakker getoeterd door voorbijrijdende Corsicanen. Mede om deze reden hebben we relatief veel op campings gestaan, veel meer dan we normaal doen in vasteland-Frankrijk.
Hoe kom je op Corsica met een hond?
Voor mijn doen had ik me verrassend slecht voorbereid. Ik droomde al heel lang van Corsica bezoeken, omdat ik wist dat het fantastisch mooi moest zijn, maar pas toen ik een concrete periode had om te gaan, ben ik gaan googlen naar hoe Lady en ik daar eigenlijk het beste konden komen. Ik weet dat op veel veerboten, naar bijvoorbeeld Scandinavië en Engeland, honden in een aparte kennel moeten en dat lijkt me verschrikkelijk. Ik was dus heel blij dat ik bij het zoeken naar de bootreis las dat honden gewoon overal op de boot mogen komen en dat er zelfs een speciaal hondentoilet op de boot aanwezig is.
Je kunt vanaf verschillende plekken in Frankrijk en Italië de boot nemen naar verschillende plekken op Corsica. Vanuit Italië is het korter varen, dat is voor de meeste honden waarschijnlijk wel fijner. Wij waren voorafgaand aan ons Corsica-avontuur al in Frankrijk, dus Italië was voor ons geen handig vertrekpunt.
Een onbenut hondentoilet
De heenreis vaarden we vanuit Toulon naar L’île Rousse. Het was ongeveer 7 à 8 uur varen. Best lang voor een hond zonder te plassen, maar ik had mijn hoop gevestigd op het aangekondigde hondentoilet. Die bleek echter in de praktijk nogal tegen te vallen (zie foto). Lady wilde er onder geen beding bij in de buurt komen, dus ze moest de boel even ophouden tot we aan wal waren.
De terugreis vaarden we vanuit L’île Rousse terug naar Nice. Dat was maar 4 uurtjes varen en dat lijkt me voor de meeste honden geen enkel probleem.
De bootreis was een beetje stressvol, omdat er in het Italiaans instructies naar me werden geschreeuwd, ik op de boot moest keren en vervolgens achteruit op een helling moest inparkeren. Maar toen dat eenmaal was gelukt was de rest van de bootreis heel ontspannen.
Muilkorf bleek niet nodig
In de informatie over de boot staat heel duidelijk dat je hond aan boord aangelijnd moet zijn en een muilkorf moet dragen. Wij hadden dus braaf (wel vrij lastminute) een muilkorf aangeschaft. Maar geen van de andere honden op de boot droeg een muilkorf en niemand schonk aandacht aan mijn muilkorf-loze podenco. Ik had hem wel bij me, maar uiteindelijk dus niet nodig.
Wat zou je anders aanpakken?
De volgende keer zou ik zeker weer in het laagseizoen gaan (mei/juni/september). Ik vond het nu nog steeds vrij druk op het eiland en in juli/augustus lijkt het me helemaal overvol. Er is maar een beperkt aantal wegen op het eiland en daar moet iedereen overheen. Ook qua temperatuur voor de hond is het in de zomermaanden niet prettig, vrees ik.
Voor een volgende keer zou ik het liefst met een (nog) iets kleinere camper gaan. De wegen in Corsica zijn smal en bochtig en hoewel mijn bus niet echt groot is (voor de kenners: een L2H2 Citroën Jumper), waren er alsnog wildkampeerplekjes en zelfs campings waar ik lastig kon komen en kon manoeuvreren. Ideaal zou zijn met een minicamper (formaatje Peugeot Expert of zelfs VW Caddy) met vierwielaandrijving. Dan ben je perfect uitgerust om de gaafste plekjes op Corsica te kunnen bereiken.
Op de planning..
Na Corsica zijn we via Nice naar het zuid-oosten van Frankrijk gereisd. Vanaf november verblijf ik in een huisje in de Auvergne, dus we rijden langzaam die kant op. Deze omgeving is echter zo veel mooier dan gedacht en er valt zoveel te ontdekken, waardoor we maar kleine stukjes verplaatsen. Na de winter moeten we hier dus nog naar terug 🙂
Volg de avonturen van Hester en Lady in Frankrijk op Instagram via @le.bus.magique
Lees ook het eerdere verhaal van Hester over haar fietsvakantie met haar (nu overleden) hond Chica.
0 reacties