Elien is samen met haar twee Heidewachtels, Qira van 4 en Joey van 1,5 jaar oud, een week gaan kanovaren in Zweden.
“Ik zou mezelf geen doorgewinterde avonturier noemen, ik kan nog net een tent opzetten en water koken op een gasvuurtje, maar ik hou enorm van kanoën. Uiteraard samen met mijn honden. En hoewel dat in Nederland natuurlijk ook prima kan, stond Zweden al een paar jaar bovenaan mijn verlanglijstje.”
Lees in dit blog haar verslag van dit avontuur!
In de serie ‘Avonturiers aan het woord‘ vertellen mensen over de avonturen die zij met hun hond hebben beleefd. Van hiken en kamperen tot kanoën en camperen: ervaren avonturiers vertellen hoe zij de voorbereiding hebben aangepakt, wat er goed/niet goed ging en wat ze de volgende keer anders zouden doen. Laat je inspireren en begin met dromen over het volgende avontuur met je hond!
Toch even uitproberen..
Ik twijfelde niet aan mijn eigen conditie, maar enige voorbereiding kan nooit kwaad. Dus ging ik enkele weken voordat ik naar Zweden vertrok met de honden en de kano naar de Biesbosch. Kwestie van toch even te testen of dit in m’n eentje wel haalbaar was. Alles ging goed. In twee dagen peddelde ik een dikke 20 kilometer, en ik had het gevoel dat ik makkelijk meer kon. De honden keken hun ogen uit, maar bleven zelfs bij een luid kwetterende eend netjes in de kano. We waren er klaar voor.
Met de boot naar Zweden
De reis naar Zweden was een avontuur op zich. Omdat het toch wel een flink eind rijden was, besloot ik om de ferry Kiel – Göteborg te nemen. Kwestie van toch comfortabel te reizen en fris en uitgerust toe te komen in Zweden. Een beslissing waar ik geen moment spijt van heb gehad. De honden mochten gewoon mee in de hut, en er was een speciaal hondendek om ze uit te laten. Inclusief stukje kunstgras mét paal voor de reutjes. Pure luxe, al dachten ze daar zelf toch anders over. Kunstgras is blijkbaar niet helemaal hetzelfde als echt gras.
De volgende dag kwamen we fris en uitgeslapen aan in Arvika, waar de kanotocht van start zou gaan. Er werden wat ogen getrokken omdat ik dit alleen ging doen, als vrouw dan nog, maar dat er honden meegingen vond niemand vreemd. Na een korte briefing was het tijd om de kano in te laden.
Het water op
Gewapend met een tent, slaapzak, kaart, en eten voor een week begonnen we aan de Glaskogen Tour. 110 kilometer peddelen over verschillende meren, midden in de Zweedse natuur. Overgeleverd aan regen, wind en ja, ook zonneschijn. Soms was het windstil en zonnig, en konden we heerlijk genieten. Maar het weer kon elk moment omslaan, en tegen de wind in kanoën in de regen is zelfs in de meest idyllische omgeving gewoon afzien. Maar het voldaan gevoel om na zo’n dag je tent op te zetten op een plekje met een waanzinnig uitzicht, was des te groter.
We hadden de tijd van ons leven
En dat is Zweden. Je kan gewoon toekomen aan een eilandje en beslissen dat je daar gaat slapen vannacht, met zicht op een prachtige zonsondergang. Je kan koken met het water uit de meren. Je kan ervan drinken ook, al moet je het wel eerst filteren. Eén keer had ik bijna een visje in mijn drinkfles. Overdag lagen de honden te zonnen in de kano, ’s avonds liepen ze te ravotten rond de tent. Met enige regelmaat onderbraken ze hun spel voor een korte zwemsessie. Ze hadden de tijd van hun leven. Ik ook.
Na zeven dagen konden we moe maar voldaan de kano weer inleveren. We bleven nog twee dagen in een stuga op de camping vlakbij, waar we alle drie vooral erg veel geslapen hebben. Elanden hebben we niet gezien, maar dat is een goede reden om nog eens terug te gaan. Alsof ik nog een goede reden nodig had.
Benodigheden voor de honden
Ik ben geen speciale spullen gaan kopen voor de honden. Ik had wel een matje mee waarop ze ’s nachts konden slapen. Maar als we gaan kamperen doe ik er niet moeilijk over als ze liever bij mij op de luchtmatras liggen. Ik had voor mezelf een luchtmatras van 80cm breed, waar we met een beetje goede wil en wat puzzelen prima met z’n drietjes op konden slapen.
In de kano zelf heb ik de honden steeds een tuigje aangedaan met een handvat. Ik had voor allebei een Julius K9-tuig bij. Nu heb ik me intussen wel laten vertellen dat Y-tuigjes hier eigenlijk beter voor zijn. Nu ging het eigenlijk prima, de honden zijn ook braaf in de kano blijven zitten. Maar moest ik nu met de honden op snel stromend water gaan kajakken bijvoorbeeld, dan zou ik wel een ander tuig of een zwemvest overwegen. Wat voer betreft heb ik gewoon hun brokken meegenomen, en ook niet meer of minder in hoeveelheid. Het gewicht speelde voor deze tocht ook niet zo’n grote rol, dus dat ging prima.
Nog meer avontuur
Tot deze zomer was Zweden echt mijn droomreis, en ik sluit ook zeker niet uit dat ik nog iets gelijkaardigs ga doen net over de grens met Noorwegen. Maar wat ik ook heel graag eens zou doen, is 2 of 3 weken roadtrippen door Schotland, liefst met een kleine camper. Ook dat idee moet nog verder uitgewerkt worden, maar Schotland is zeker een land dat ik graag eens zou ontdekken.
Lees ook de andere verhalen uit de serie ‘Avonturiers aan het woord‘.
1 reactie
Elizabeth · 25 september 2021 op 16:39
Wat super gaaf, ik denk dat ik ook wel een keer met Mijn Hond wil doen. Wat nam je voor een eten voor jezelf mee?
Groetjes,
Elizabeth