Zes jaar geleden hakten Shirly en Roy de knoop door: ze besloten om te gaan samenwonen in een tiny house. Een klein huisje dat ze helemaal zelf hebben ontworpen en met behulp van vader en broer, toevallig twee fantastische timmermannen, ook zelf hebben gebouwd.
“Het proces was lang en best lastig, want we waren een van de eersten in Nederland die een tiny house bouwden. Inmiddels is de tiny house movement flink gegroeid. Na maandenlang plannen, onderzoeken en ontwerpen hebben we uiteindelijk drie maanden full time gebouwd en geklust en daar was dan ons huisje op wielen. Een prachtig houten huisje, een knus thuis voor mij en mijn vriend.
Nu, vijf jaar later, wonen wij nog steeds met enorm veel plezier in ons kleine huisje. Sinds 2018 woont ook onze IJslandse hond Lýsa bij ons in. Het is geweldig om zo samen in een kleine ruimte te leven, we zijn nooit meer dan zeven meter bij elkaar vandaan.”
In de serie ‘Avonturiers aan het woord‘ vertellen mensen over de avonturen die zij met hun hond hebben beleefd. Van hiken en kamperen tot kanoën en camperen: ervaren en beginnende avonturiers vertellen hoe zij de voorbereiding hebben aangepakt, wat er goed/niet goed ging en wat ze de volgende keer anders zouden doen. Laat je inspireren en begin met dromen over het volgende avontuur met je hond!
Graag samenwonen, maar niet volgens de standaard
We zijn allebei geboren en opgegroeid in Het Westland in twee naast elkaar gelegen dorpen. Er werd wisselend gereageerd in onze omgeving op het plan om een tiny house te bouwen en erin te gaan wonen. Sommige vonden het super gaaf en andere vroegen zich af of we dan in een caravan gingen wonen.. Met nog vele onduidelijkheden over hoe het allemaal in zijn werk ging en waar we ons tiny house konden neerzetten zijn wij er toch helemaal voor gegaan.
Roy had toen al een eigen bedrijfje met film en fotografie en grafisch ontwerp, daarnaast werkte hij bij een surfschool/shop in Ter Heijde (de enige winkel in het dorp haha). Ik was nog erg zoekende naar wat ik wilde gaan doen in mijn leven. We wilden graag gaan samenwonen, maar wilden ons niet teveel vastleggen. Een tiny house gaf ons de mogelijkheid om te doen wat we wilden en het was altijd al mijn droom om in een klein houten huisje te gaan wonen. De levensstijl van het minimalisme en een kleinere ecologische voetafdruk sprak ons enorm aan. Op deze manier konden we onze passie achterna gaan en hoefden we niet alleen maar te werken om ons huis te betalen.
Tijd voor een hond!
Dieren zijn al sinds mijn jeugd de rode draad in mijn leven. Bij mijn ouders thuis hadden we altijd heel veel verschillende dieren rondlopen waaronder natuurlijk een paar hondjes. Dat vond ik geweldig. Je zult misschien wel begrijpen dat een leven zonder hond voor mij geen optie was. Voor Roy zou het zijn eerste hond worden, maarja dat was nou eenmaal mijn voorwaarde haha. Nee hoor, hij is ook gek op honden.
Toen we na een jaar nog steeds heel gelukkig samenwoonden in ons tiny house vonden we het hoog tijd om deze droom te vervullen. Na veel onderzoek en inlezen hebben we afgesproken met een fokker van een geweldig ras. Nadat we deze fokker hadden ontmoet en de honden hadden gezien stond ons besluit vast: wij wilden een IJslandse hond.
In die tijd paste ik in ons huisje op verschillende honden als hun baasjes op vakantie gingen. Zo kwam ook Alfkona bij ons logeren: een prachtige en hele lieve IJslandse dame. Zij kwam bij dezelfde fokker vandaan en zelfs van dezelfde moeder als Lýsa. Zo konden wij uittesten hoe het nou echt was om samen te leven met een IJslandse hond. Zowel Roy als ik waren helemaal weg van Alfkona en konden dan ook niet wachten tot onze eigen pup geboren zou worden.
Een pup in een tiny house
In augustus 2018 kwam dan eindelijk het verlossende woord. De pups waren geboren, waaronder twee teefjes. Een van die teefjes zou van ons worden. Tranen van geluk stroomden over mijn wangen. Na drie weken mochten wij komen kijken en daarna zijn we elke week een paar uur langs gegaan. Ik kon geen genoeg krijgen van dat bolletje wol.
Toen mocht ze mee naar huis. Tja, hoe is dat dan in een tiny house en een puppy erbij? Het bleek vooral heel erg gezellig en ook heel erg handig. Omdat we maar een hele kleine ruimte hadden konden we haar altijd goed in de gaten houden. De eerste nachten sliep ik naast de bench, ondanks dat ons slaaploft maar een paar meter verder is hahah.
Het is één groot hondenhok
Tegenwoordig mag Lýsa gezellig bij ons op het loft slapen. En geloof het of niet, ze heeft zelfs meerdere slaapplaatsen boven, zoals een kussen, een schapenvacht, het bed en ze ligt graag gewoon op de vloer. Ik zeg wel eens voor de grap dat wij in één groot hondenhok wonen hahah. Het belangrijkste in ons huisje is de hond.
Het voordeel van een hond in een tiny house is dat je altijd in elkaars buurt bent. Natuurlijk moet je hond hier wel van houden. Lýsa is echt mijn schaduw. Waar ik ben, daar is zij ook. We kunnen maximaal maar zeven meter uit elkaar zijn in huis, maar als ik in de keuken bezig ben, dan zit of ligt ze aan mijn voeten en als ik aan tafel zit dan ligt zo voor, onder of achter mijn stoel. Zelfs als ik naar de wc ga wil ze het liefste mee en duwt ze met haar neus de deur open of ligt voor de deur te wachten. Het leven met een hond in een tiny house vind ik echt geweldig. Het voelt zo natuurlijk aan om altijd samen te zijn.
Ondanks dat wij allebei vrij minimalistisch zijn heb ik daar met de hond toch wel moeite mee. Misschien hebben meerdere baasjes hier moeite mee. Mevrouw heeft meerdere slaapplaatsen, veel speeltjes, voerspeeltjes, verschillende riemen en nog veel meer. Ach ja, als de hond het maar goed heeft.
Volop avontuur dankzij deze leefstijl
Dit huisje heeft ervoor gezorgd dat ik de keuze voor een hond kon maken. Ik hoef niet full time te werken, dus ik kan veel tijd met Lýsa doorbrengen. Een leefstijl waarbij ik veel van huis zou zijn zou ik niet eerlijk vinden voor de hond. Ik bouw mijn leven om Lýsa heen en dat had ik niet kunnen doen zonder ons huisje. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Niet alleen is het leven in een tiny house geweldig, maar dit huisje geeft ons ook de kans om op reis te gaan. Natuurlijk gaat Lýsa dan altijd mee (behalve naar IJsland helaas, want dat is nogal ingewikkeld). Alledrie zijn we gek van sneeuw, van wandelen in de prachtige natuur en samen op avontuur gaan. Rondreizen door Oostenrijk in de zomer en de winter, trekken door de Dolomieten in Italië, mooie wandelingen in Nederland. Spelen in de sneeuw, suppen op een bergmeer, hiken door de bergen, alles is veel leuker als Lýsa er bij is.
Door corona was/is het reizen even wat lastiger, maar hopelijk gaan we snel weer lekker op pad. Dit keer met de zelfgebouwde camper waar we momenteel mee bezig zijn. Ondertussen genieten wij gewoon van ons heerlijke tiny house.
Plannen voor de toekomst
Ik ben in januari gestart met de opleiding tot Kynologisch instructeur en afgelopen zomer ben ik gestart met lesgeven in een van mijn grootste passies, namelijk suppen met honden. Ik heb het gevoel dat ik nu echt mijn richting heb gevonden en heb nog genoeg plannen voor de toekomst. Roy werkt nog steeds met veel plezier bij de surfschool/shop en heeft in de afgelopen jaren al geweldige fotografie opdrachten in het buitenland gehad om de meest fantastische landschappen vast te leggen. Zijn laatste opdracht was in IJsland 🙂
Ik zie ons nog lang in ons tiny house wonen, het leven in een klein huisje ben ik absoluut nog niet zat. Sterker nog: ik kan het mij niet voorstellen om in een ‘gewoon’ huis te gaan wonen. Voor nu zijn Roy en ik aan het dromen over een klein houten huisje in Zweden samen met Lýsa. Graag zouden wij half in Zweden en half in Nederland in ons tiny house willen wonen. Lýsa vindt gelukkig alles goed, zolang ze maar bij ons in de buurt is.
Volg de avonturen van Shirly, Roy en Lýsa op Instagram via @lysatheicelandic
Ken je meer mensen die met een hond in een tiny house wonen? Laat het weten in een reactie!
1 reactie
Els le Duc · 8 juni 2022 op 23:26
Geweldig zoals jullie je droom waarmaken.
Super mooie en lieve hond trouwens.