Een afwijkende Avonturiers aan het woord deze keer: Juliette reist namelijk niet samen met haar hond, maar met haar kat! Hoewel jij (ja jij, de lezer!) waarschijnlijk een hondenmens bent, vond ik het verhaal toch zo inspirerend dat ik het graag hier wilde plaatsen. Lees verder en misschien verander je wel in een kattenmens 🙂
Trouwens, is de splitsing honden-/kattenmens wel zo sterk? Of vind jij allebei even leuk? Laat het weten in een reactie onder dit verhaal 👇
Juliette (29 jaar) reist samen met vriend Lex (ook 29) en kat Willem (geschatte leeftijd: 12) in hun camper door Europa. Ze werken onderweg: Lex is grafisch vormgever en schrijft en illustreert verhalen. Juliette is product ingenieur en is daarnaast ook docent in de bèta vakken. Ze kennen elkaar sinds hun studietijd in Arnhem.
“Onze grote zwart witte kater heet Willem. In 2018 hebben we hem geadopteerd uit een asiel in Nederland. Toen was zijn geschatte leeftijd 9 jaar. Dus hij is ongeveer 12 jaar, maar toch twijfel ik daar soms aan. Hij gaat nog elke dag op pad (als het niet regent uiteraard) en jaagt nog elke dag muisjes en kikkers.”
In de serie ‘Avonturiers aan het woord‘ vertellen mensen over de avonturen die zij met hun hond (of kat 🙂 ) hebben beleefd. Van hiken en kamperen tot kanoën en camperen: ervaren en beginnende avonturiers vertellen hoe zij de voorbereiding hebben aangepakt, wat er goed/niet goed ging en wat ze de volgende keer anders zouden doen. Laat je inspireren en begin met dromen over je volgende avontuur…met een kat!
Willem laten wennen
We hebben Willem ruim de tijd gegeven om te wennen aan het rondreizen. Dat vonden we heel belangrijk. Als eerste test zijn we zes weken in Frankrijk geweest. Familieleden hebben in Bretagne een huisje en daar konden we rustig kijken hoe Willem het zou doen in een nieuwe situatie. Dat was stationair, maar wel belangrijk voor Willems wenproces.
We hebben Willem heel rustig laten wennen aan de camper. Dit proces heeft ongeveer een half jaar geduurd. Eerst hebben we hem zijn maaltijden gegeven in de camper, daarna ging ik een uurtje lezen met hem erbij. Vervolgens hebben we een aantal weken op de oprit in de camper geslapen met Willem. Ik lette steeds op zijn lichaamstaal in nieuwe situaties zodat ik kon ingrijpen als dat nodig is. Uiteindelijk was hij helemaal comfortabel in zijn nieuwe huisje.
Nu zijn we al twee maanden écht onderweg, in Scandinavië en Frankrijk, en gaan we in de winter richting het zuiden naar Spanje en Portugal.
Geluk met Willems karakter
Tot nu toe ben ik enorm aangenaam verrast door Willem. Een kat is geen standaard reismaatje. Mijn vorige katten hadden zich niet (zo makkelijk) kunnen aanpassen, denk ik. We hebben echt geluk met Willem en zijn karakter.
Hij is, omdat hij denk ik honger heeft gehad op straat, gefocust op eten. Daardoor kan ik hem makkelijk trainen. Daarnaast zoekt hij steun bij mij en Lex als hij bang is, dat is prettig om te weten. Hij zal dus niet zo snel wegrennen of verdwalen.
Het perfecte reismaatje
Onze camper is uitgerust met alles wat Willem nodig heeft. Hij heeft twee krabpalen, zijn kattenbak, meerdere slaapplekken, een waterbakje en een slow feeder voerbak. Dit hebben we allemaal in het design van de bus verwerkt. Daarnaast hebben we een voorraadje antivlo- en antiteekpipetten, antiwormtabletten en zijn oormedicatie mee. Ook een extra zak voer en kattengrit zit standaard in onze opbergkast.
Dit avontuur is veel beter dan ik had durven dromen. Willem is helemaal relaxt in en rond de camper. Hij is zo makkelijk in het reizen. Ik had het nooit verwacht dat het zó goed zou gaan. Hij is het perfecte reismaatje.
Uitdagingen onderweg
Wanneer we op een slaapplek parkeren, let ik altijd goed op eventuele loslopende honden. Willem is niet zomaar agressief tegen honden. Maar als een hond (of ander dier) te dicht bij zijn camper komt, of heel hard op hem af rent, dan gaat hij het gevecht wel aan. Rustige honden die op een afstandje blijven zijn tot nu toe nog nooit een probleem geweest.
Ook was het in het begin spannend als Willem naar buiten ging. Eerst moest hij altijd aan een tuigje met lange lijn. Maar het tuigje, daar went hij maar niet aan. Ook liep hij zichzelf altijd in de knoop met de lange lijn rond de banden. Nu loopt hij meestal los. Hij gaat vaak niet ver. Hij zit dan ergens in de bosjes muizen te zoeken. Hij heeft wel een tracker om. Als ik hem dan een tijdje niet meer heb gezien, kan ik kijken waar hij uithangt. Wel zo fijn voor mijn bezorgde moederhart.
Plannen voor de toekomst
We willen misschien een grotere camperbus bouwen, zodat we een hond kunnen adopteren! Dit formaat bus is prima voor één harig reismaatje, maar twee wordt wel krap. Zeker als ze elkaar de ruimte moeten geven.
En wat ik graag zou willen is dat Willem mee gaat op langere wandelingen. Als we een korte wandeling rond de bus maken dan volgt hij ons. Dus hij heeft er al aanleg voor! Het zou leuk zijn als hij ook mee kan genieten als wij wat langer op pad gaan in de natuur. We hebben een kattenrugzak, waar hij al helemaal aan gewend is, maar die moeten we een nog een beetje verstevigen, zodat hij er ook voor langere tijd comfortabel in kan liggen. Dan kan hij stukjes meelopen en voor de rest vanuit onze rug van het uitzicht genieten. De training daarvan ben ik al begonnen, dus hopelijk binnenkort de eerste iets langere wandeling!
Juliette doet op Instagram uitgebreid verslag van de avonturen met Willem. Je kunt haar volgen via @juulandlexvanlife
Toch liever met een hond op camperavontuur? Lees dan de inspirerende verhalen van Marloes en Saga en van Joa, Diede en Joep.
1 reactie
Hester · 18 oktober 2021 op 14:35
Ahh echt een leuk verhaal! Willem is zo cool, ik ben fan 😀