Cathelijne woont sinds twee jaar samen met haar vriend Peter in het Betuwse dorpje Tricht. Eind 2019 is Border Collie-kruising Sproet erbij gekomen. Cathelijne: “Peter en ik hebben elkaar leren kennen in de Oostenrijkse alpen tijdens een cursus alpineren. Na een week niet douchen, een sneeuwstorm en flink afzien sloeg de vonk over. We namen een goede douche, en lagen de dag erna alweer samen ergens hoog in de bergen in een tentje.
Het klinkt misschien als een helse week, maar een prachtige besneeuwde top zien en daar vervolgens bovenop komen te staan vinden we allebei het mooiste dat er is. Toen we na een paar dagen toch echt naar huis moesten besloten we samen naar huis te liften vanaf Noord-Italië. Sindsdien zijn we bij elkaar, en hebben we samen nog veel meer avonturen beleefd. Sinds eind 2019 doen we dat samen met onze hond Sproet.”
In de serie ‘Avonturiers aan het woord‘ vertellen mensen over de avonturen die zij met hun hond hebben beleefd. Van hiken en kamperen tot kanoën en camperen: ervaren avonturiers vertellen hoe zij de voorbereiding hebben aangepakt, wat er goed/niet goed ging en wat ze de volgende keer anders zouden doen. Laat je inspireren en begin met dromen over het volgende avontuur met je hond!
Buiten zijn en kamperen, het liefst in de bergen, zijn onze grootste passies. Een beetje afzien vinden we niet erg: zonder afzien is er geen genieten. Al deze dingen willen we graag doorzetten met Sproet. Ik vind wel dat zij niet teveel hoeft af te zien, het is niet haar keuze of haar plan. Daarom vind ik een mega-goede voorbereiding voor haar heel belangrijk. Als dierenarts in opleiding ben ik me er bewust van wat we soms van haar vragen en wat er fout kan gaan. Sproet vindt het allemaal heel erg leuk trouwens, zelfs haar rugzak associeert ze inmiddels met leuk avontuur. Totdat het begint te regenen, want daar is ze absoluut geen fan van.
De voorbereiding
Al sinds Sproet pup is bereiden we haar voor om met ons mee op avontuur te gaan. Goed luisteren, goed los kunnen lopen en niet teveel focus op balletjes zijn dingen die we belangrijk vinden. Netjes hielden we ons in de puppy-periode aan de voorgeschreven minuten wandelen, om haar gewrichten goed te kunnen laten ontwikkelen. Ik denk dat dit voor ons het lastigst is geweest het eerste jaar.
Vanaf dat ze een maand of 5 was zijn we begonnen met kamperen om haar te laten wennen aan de tent. De eerste keer was ze zo kapot van alle indrukken dat ze als een blok in slaap viel en sindsdien ziet ze de tent als haar tweede huis. Ze ligt er heel graag in, waar we de tent ook neerzetten.
Met een maand of 8 zijn we begonnen met reddingshondentraining. Dit is een intensieve training die ons een avond en een dag per week kost. Ik geloof dat zowel Sproet als ik de hele week uitkijken naar de zaterdag. We vinden het beide heel erg leuk om te doen. Deze training is naast leuk ook erg nuttig voor onze avonturen. Sproet leert over moeilijk begaanbaar terrein te lopen en goed naar mijn commando’s te luisteren.
Vanaf dat ze 11 maanden was zijn we haar conditie flink gaan opbouwen en inmiddels heeft ze een topconditie. We hebben deze topconditie met haar bereikt door veel te wandelen, ze gaat altijd mee met hardlopen en elke week fiets ik een stuk met haar.
Oefenen voor epische tochten
We zijn inmiddels op een paar avonturen geweest samen met Sproet, maar helaas lang niet zo veel en ver als we hadden gewild. Toen Sproet nog niet ver mocht lopen zijn we met haar op fietsvakantie geweest naar Groningen, met Sproet in de fietskar. Dit was een matig succes voor haar, en zullen we niet snel op dezelfde manier nog eens doen. Toen ze groot genoeg was zijn we meerdere weekendjes weggeweest. Op een zaterdag de auto ergens parkeren, lopen naar een camping, en zondag weer terug.
De afgelopen winter zijn we vier dagen achter elkaar op pad geweest in Drenthe. Eigenlijk stond er een epische tocht door de sneeuw in de Harz gepland, maarja… Het werd dus Drenthe. Nu is Drenthe echt prachtig, en we hebben erg van de mooie bossen genoten, maar we misten het avontuur, de ongerepte natuur en het in de middle of nowhere zijn.
Wat niet hielp, was dat we 3 van de 4 dagen regen hadden. De volgende keer misschien toch iets beter de weersvoorspelling bekijken. Dat doen we in Nederland eigenlijk nooit, omdat een regenbui ons niet uitmaakt. Inmiddels weten we dat we van drie volledige dagen regen niet blij worden, en Sproet ook niet. Ik denk dat de foto hieronder wel genoeg zegt. Alles kwam weer goed toen we de laatste avond een vuurtje konden maken. Na al dat afzien was de warmte van het vuurtje een heerlijk gevoel.
Benodigdheden voor Sproet
Voer
Ik heb lang gezocht naar de juiste voeding voor Sproet. Ze is nogal actief en is sneller te dun dan te dik, dus een voersoort met een hoge voedingswaarde was gewenst. Ook wilde ik graag zo licht mogelijk bepakt zijn, dus hoe meer energie per gram voer hoe beter. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij Royal Canin Sporting Life 4800. Dit voer heeft een extreem hoog energiegehalte. Twee weken voordat we op tocht gaan stap ik langzaam over op deze brokken. Tijdens onze wintertrekking is ze nauwelijks van gewicht veranderd, was ze energiek en had ze goede ontlasting.
Naast haar normale voer nemen we ook altijd wat snacks, beloningsbrokjes (wederom met hoog energiegehalte) en een kauwstaaf mee voor Sproet.
Water
We gebruiken de Trail Runner Bowl van Ruffwear, voor zowel eten als drinken. Een plastic waterfles met een grote opening gaat mee zodat ik het niet gedronken water makkelijk terug kan gieten in de fles.
Jas
We hebben voor haar een regenjas met fleece laagje van Ruffwear. Erg fijn voor koude avonden en regendagen. De jas heeft een waterkolom van 10.000 mm. Ik vind dit soort informatie belangrijk om te weten over mijn eigen regenjas, dus ook voor die voor mijn hond. Als het erg koud is gaat er ook nog een klein synthetisch jasje mee voor eventueel onder haar regenjas. De Powder Hound Jacket van Ruffwear staat nog op m’n verlanglijstje.
Tuig/rugzak
We hebben de Approach Pack van Ruffwear. Dit is een tuig met twee vaste tassen eraan. Hierin zitten twee waterdichte compressie hoezen en daarin zitten spullen met een laag gewicht maar veel volume, zoals onze donsjassen en regenkleding. Ik heb gemerkt dat wanneer de tassen goed vol zitten, maar niet al te gepropt, ze het beste zitten voor Sproet. Ze weegt 15 kg en draagt ongeveer 1,8 kg. Ik merk dat ze met dit gewicht zich nog net zo gedraagt als anders. Verder heeft ze een halsband met tag om.
Lijn
Ook van Ruffwear hebben we de Roamer Bungee Leash. De elasticiteit vind ik fijn op lastiger begaanbaar terrein. Deze riem is iets langer dan ze normaal heeft, zodat ze iets meer ruimte heeft. Het liefst laat ik haar los lopen, maar helaas kan dat lang niet overal. Voor op de camping heb ik vaak nog een willekeurig touwtje mee van zo’n 3 meter zodat ik haar daaraan vast kan maken.
Slapen
Voor de zomer gebruiken we de Highlands Dog Pad, van Ruffwear wederom. In de winter slaapt Sproet in een ingekorte mensenslaapzak met een comforttemperatuur van 3 graden. De slaapzak heeft een synthetische vulling, waardoor hij goed tegen vocht kan. Haar wintermatje is een ingekort Therm-a-Rest matje met een r-waarde van 4.9. Deze matjes waren voorheen onze slaapmatjes, maar ze gingen kapot aan de onderkant. Op YouTube vond ik hoe je zelf een matje kan inkorten en in een uurtje was het gefixt. Onder de slaapzak heb ik een soort hoes gemaakt zodat de Highlands Pad erin past, of haar wintermatje. Op deze manier blijft alles goed op elkaar liggen.
Ik denk dat maar weinig honden zo’n luxe uitrusting hebben. Sproet is nogal een koukleum, en merk dat ik zelf pas een goede nachtrust heb als ik weet dat zij ook lekker warm ligt te slapen. Toen we deze winter in de tent sliepen bij -10 had zij het nog heerlijk warm met deze uitrusting. Ze kruipt zelf met haar hoofd helemaal in de slaapzak.
EHBO
In de ‘gewone’ mensen EHBO zit een boel wat ook bruikbaar is voor de hond. Daarnaast heb ik de EHBO-set uitgebreid met vetwrap: een soort elastische bovenlaag voor een verband. Ook zit er standaard een kleine tube honingzalf in. Door mijn achtergrond weet ik hoe ik deze dingen moet gebruiken. Ik zou niet aan iedereen aanraden om zonder kennis allerlei producten toe te voegen aan je EHBO set.
Overig
In de winter hebben we ook vaseline en winterschoenen van Ruffwear mee voor als het sneeuwt. Ik heb de schoentjes in de sneeuw getest, maar ik ben er nog niet heel tevreden over. Is denk ik nog even wennen en goed leren stellen. Voor in de zomer heb ik de Grip Tex schoenen, maar die heb ik alleen voor noodsituaties, mocht er iets met haar pootje zijn.
Wanneer we lastige bergpassages of gletsjers verwachten zal het double back tuig mee gaan. We zijn helaas nog niet in de gelegenheid geweest om zo’n tocht te maken met haar, maar het staat wel op de planning.
Voor tijdens pauzes in de winter hadden we voorheen allebei een apart zitmatje mee. Sinds we Sproet hebben hebben we deze twee zitmatjes vervangen voor een grotere schuimmat. Hierop zitten we gezellig naast elkaar en komt Sproet er ook vaak bij liggen.
Plannen voor de toekomst
Toen het deze winter ineens zo koud was, hebben we onze uitrusting nog eens goed kunnen testen in de tuin. Hierdoor weten we inmiddels dat onze spullen top werken bij -10 en veel sneeuw. We hadden het al verwacht, maar het is altijd fijn om even te kunnen testen. Het geeft mij een enorm vrijheidsgevoel om te weten dat we ook met de kou prima kunnen kamperen. Hopelijk dat het komende jaar corona wat naar de achtergrond zal verdwijnen en we nog veel avonturen kunnen gaan beleven. Ik hoop volgende winter alsnog onze trekking door de Harz te kunnen doen. Verder zouden we heel graag van de Atlantische oceaan naar de Middellandse zee over de hoogste toppen van de Pyreneeën willen trekken.
Droom jij er ook van om de bergen in te gaan met je hond, of heb je dat al eens gedaan? Deel je plannen en je ervaring hieronder!
Voor extra inspiratie kun je ook eens kijken in de Facebook-groep Backpacken met je hond. Hier vind je gelijkgestemden, met misschien wel dezelfde plannen als jij.
Lees hier de andere verhalen uit de serie ‘Avonturiers aan het woord’.
0 reacties