Eind september kondigde ik op Instagram en Facebook aan dat ik van plan ben om in 2022 van Nederland naar Frankrijk te lopen, samen met Tinus. Dat ging zo:
Om te laten zien hoe ik zo’n avontuur voorbereid zal ik er de komende maanden regelmatig over bloggen. Ik laat je zien welke afwegingen ik maak, welke zorgen ik heb en hoe ik ervoor zorg dat Tinus en ik op tijd klaar zijn voor dit Grote Avontuur. Dit is deel 1 van de updates.
De route
Inmiddels is het ruim een maand geleden dat ik mijn plan aankondigde op social media en het is alweer veranderd 🙂 Don’t worry, de kern is nog steeds hetzelfde. Ik ben met de voorbereiding begonnen en mijn plan is inmiddels concreter. Wandelen van mijn huis in Den Haag naar mijn huis in de Vogezen bleek niet haalbaar, omdat ik maar twee maanden de tijd heb, en ik die afstand niet in twee maanden kan afleggen. Dat zou namelijk betekenen dat ik elke week ruim 150 kilometer zou moeten afleggen. Met een 9-jarige hond, een zware rugzak en de wens om ten minste één dag per week een rustdag te houden is dat niet realistisch. Ik heb er dus voor gekozen om in Maastricht te starten. Zo loop ik toch nog van Nederland naar Frankrijk en pak ik ook nog eens het mooiste deel van de route mee, dwars door de Ardennen.
De route die ik ga lopen is 872 kilometer lang:
- In België: 160 kilometer
- In Luxemburg: 178 kilometer
- In Frankrijk: 534 kilometer
In werkelijkheid wandel je natuurlijk meer kilometers, bijvoorbeeld om bij overnachtingsplekken en winkels te komen. Ik heb acht weken de tijd en ga daarom voor het gemak uit van 120 kilometer per week. Ik reken dus voor elke week tien omloopkilometers. Als Tinus en ik zes dagen per week wandelen, dan moeten we twintig kilometer per dag afleggen. Dat lijkt me op dit moment realistisch.
De planning
In mijn post zei ik dat ik in juni en juli zou gaan lopen, maar die planning heb ik inmiddels met ruim een maand vervroegd. Ik vertrek eind april en hoop acht weken later bij mijn Franse huis aan te komen. De reden hiervoor? Heel praktisch: ik heb een kaartje voor een concert dat eind juni plaatsvindt 🙂 Het leek me een mooie deadline en ook een mooie beloning voor twee maanden wandelen.
In april zijn de meeste campings al open. Het kan nog wel koud zijn, maar niet te koud om te wandelen en te kamperen. Ik ben van plan om zoveel mogelijk te kamperen. Ik neem dus een tentje mee, en maaltijden, en spullen om die maaltijden mee te bereiden en te eten.
Waar maak ik me zorgen over?
Het lijkt me interessant om op te schrijven waar ik me in dit stadium van de voorbereiding wel en geen zorgen over maak. Door het op te schrijven worden de zorgen misschien al iets minder, en ik denk dat het ook leerzaam is om na de tocht terug te lezen en te kijken welke zorgen terecht waren en welke niet. Ik ga proberen om dit een terugkerend onderdeel van mijn updates te maken.
Ik maak me op dit moment zorgen:
- of Tinus de tocht fysiek nog aankan. Hij wordt in mei 9 jaar. Op dit moment is hij nog topfit en zou ik morgen met hem aan de tocht durven beginnen, maar een half jaar kan een flink verschil maken. Het lijkt me verstandig om een back-up-plan te maken voor als de tocht te zwaar voor hem blijkt.
- hoe ik mijn backpack licht genoeg houd. De weersomstandigheden zullen in die twee maanden flink uiteenlopen, dus ik moet voor alle weeromstandigheden geschikte kleding meenemen, zowel voor mezelf als voor Tinus. Omdat ik ga kamperen loop ik met volle uitrusting, inclusief eten voor mezelf en Tinus voor meerdere dagen. Ik weet dat ik kan wandelen met een tas van 18 kilo, maar het liefst houd ik het gewicht daar ver onder. Ik ga op tijd een paklijst maken en kijken waar ik gewicht kan besparen.
Dingen waar ik me geen zorgen over maak:
- Dat Tinus en ik dit kunnen. Ik denk altijd: andere mensen hebben dit gedaan, dus waarom zou ik het dan niet kunnen? Ok, behalve koorddansen op een touwtje tussen twee hoge gebouwen, daar heb ik volgens mij geen talent voor.
- Het alleen-zijn (met Tinus). Ik hou van alleen zijn en ben niet snel bang. Ik kijk er vooral heel erg naar uit om samen met Tinus door de bossen te struinen.
- De route vinden. Mocht de markering hier en daar ontbreken, dan heb ik genoeg alternatieven. Ik heb apps met kaarten op mijn telefoon, ik weet hoe ik een fysieke kaart moet lezen en ik heb een horloge met navigatie.
Vergeet ik hier dingen waar ik me zorgen over zou moeten maken? Laat het weten in een reactie onder dit blog 🙂
Ik kan niet wachten
Ik heb er nu al zoveel zin in! Ik kan echt niet wachten om te starten. Gelukkig vind ik de voorbereiding óók heel leuk, ik kijk uit naar nog vijf maanden voorpret.
Zijn er lezers die (delen van) deze route hebben gewandeld? Neem vooral contact op, ik ben erg benieuwd naar je tips en ervaringen!
4 reacties
Hester · 6 november 2021 op 12:24
Woehoe! Echt zo’n tof plan 🥳 heel leuk dat we zo kunnen meegenieten. Over je zorg numero 1: als je kunt accepteren dat het misschien zo is dat het voor Tinemans te zwaar wordt dan is het eigenlijk al bijna geen zorg mee, toch? Je kunt altijd meer rustdagen pakken, stukjes overslaan en/of de route inkorten of aanpassen. Vereist alleen een beetje flexibiliteit van jezelf 😁
Laurie · 18 november 2021 op 10:24
Ja, klopt helemaal 🙂
Inge · 7 november 2021 op 09:19
Ik droom over het lopen van het Olavspad met Otis. Op z’n vroegst in 2023 (Otis is nu 9 maanden). Mijn zorg is of je makkelijk kunt overnachten en niet gedwongen bent te lange stukken te lopen. Ik twijfel nog aan met of zonder tent te lopen. 18 kg is voor mij te zwaar.
Tof plan dat je hebt. 🙂
Laurie · 18 november 2021 op 10:23
Dat is ook een toffe droom! Ik denk dat het bij het Olavspad wel heel handig is om een tent mee te nemen, omdat je daar dan overal kunt overnachten (en de afstanden tussen dorpjes en hutten zijn volgens mij best groot). Maar genoeg tijd nog om dat helemaal uit te zoeken!